10 Ağustos 2010 Salı

Özlem...

Gecenin karanlığı ve sensizlik yavaş yavaş çökmeye başlamıştı üzerime,seninleyken anlamadığım garip bir hüzün kapladı içimi sensizliğin ve yokluğunun içimde oluşturduğu garip bi hüzün...Mutfaktan salona gittim geldim ne yapacağımı bilmeden tüm eşyalarımda dokunuşların vardı sanki koltuk daha bi güzel sarmaladı beni...
Masanın üzerinde duran iki tane postere baktım durdum...Su almak için dolabı açarken hayatım birşey istermisin diye seslenicek oldum durdum sonra.Yemek yediğimiz tabakları yerleştirdim,ortalığı topladım,aynaya baktım en son seninle bakmıştım sabah evden çıkarken,kapıdan çıkışımızı,son öpüşünü düşündüm sonra.
Odanın kapısından 3 kere geçtim giremedim içeri sonra bi cesaret girdim içeri yastığını kokladım;yokladıkça kokun sindi içime yokluğun burnumun direğini sızlattı,gözlerim oldu,sonra geldim bir iki satır sana olan özlemimi karalamaya karar verdim.Delilik bu biliyorum böylesine bir tutku,ama aşk bu!
Seni özledim aylar yıllar olmadı öyle yanımdan gideli belki 24 saat bile değil henüz ama benliğin öyle bir yerleşmiş ki benliğime,seni Şimdiden Özledim!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder